ஒவ்வொரு அலைச்சுவடிலும்
பாதம் தொட்டு
இறைஞ்சும் உப்பு வியர்வை
பெயரற்ற அதன் ஈர நுனிகளை
கடைவாயில் அதக்குகிறேன்
சுவையின் ஊற்றுக்கண்ணிலிருந்து
உயிர்த்தெழுகிறது
மழை
என் நிழல்கள் மண்டிய வாசலில்
நிர்வாணத் தொடுகையுடன்
வந்தமர்கிறாள்.
நிறமற்ற மழைக் கூச்சல்
மேலடுக்குகளின் பொருக்குகள்
செம்மண் நீரோடையாய்
உருண்டோடுகிறது
உள்ளடுக்குகளின் குழைந்த சதுப்பில்
பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாய்
கரைதட்டிக் கிடக்கும் தோணி
இன்னும் மழை
இன்னும் அவள்…
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக