ஞாயிறு, 8 ஏப்ரல், 2018

இன்னும் அவள்


ஒவ்வொரு அலைச்சுவடிலும்
பாதம் தொட்டு
இறைஞ்சும் உப்பு வியர்வை
பெயரற்ற அதன் ஈர நுனிகளை
கடைவாயில் அதக்குகிறேன்
சுவையின் ஊற்றுக்கண்ணிலிருந்து
உயிர்த்தெழுகிறது
மழை
என் நிழல்கள் மண்டிய வாசலில்
நிர்வாணத் தொடுகையுடன்
வந்தமர்கிறாள்.
நிறமற்ற மழைக் கூச்சல்
மேலடுக்குகளின் பொருக்குகள்
செம்மண் நீரோடையாய்
உருண்டோடுகிறது
உள்ளடுக்குகளின் குழைந்த சதுப்பில்
பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாய்
கரைதட்டிக் கிடக்கும் தோணி
இன்னும் மழை
இன்னும் அவள்…

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக